| Praktyki w Wielkiej Brytanii cieszą się dużym zainteresowaniem. Wiele osób zastanawia się, jak to wygląda i czy jest sens inwestować sporo pieniędzy, aby w ten sposób zdobyć doświadczenie zawodowe. Pomińmy tu przypadki, kiedy ludzie wykupują praktyki w podejrzanych firmach tylko po to, by znaleźć się na terenie Zjednoczonego Królestwa i uzyskać wizę. Zresztą już za chwilę nie będzie to nikomu do niczego potrzebne. Praktyki (work plecement, work experience) są popularną formą przygotowywania młodych ludzi do zawodu. Wiele kierunków uniwersyteckich zawiera work placement jako integralną część kursu. Wiedza teoretyczna zdobyta na studiach często bowiem ma niewiele wspólnego z praktycznymi umiejętnościami potrzebnymi w pracy. Na uczestnictwo w praktykach decydują się więc zarówno młodzi Anglicy, jak i mieszkańcy innych krajów Unii Europejskiej, dla których jest to dodatkowa okazja, aby podszkolić angielski. Kto może brać udział w praktykach? Studenci, absolwenci i osoby czynne zawodowo, pragnące podnieść swoje kwalifikacje. Często praktyki połączone są z nauką języka angielskiego (zwykle wymagany poziom języka by się zakwalifikować to conajmiej FCE - upper intermediate), lub kursami np. biznesu, czasami zakończonymi odpowiednimi egzaminami. Dzięki temu otrzymasz też wizę studencką i prawo do legalnej pracy 20 godzin w tygodniu. Praktyki trwają zazwyczaj od 3 miesięcy do 1 roku. Jeśli nigdy nie byłeś w Zjednoczonym Królestwie skorzystanie z usług pośrednika da ci poczucie bezpieczeństwa - ktoś będzie na ciebie czekał, pomoże ci znaleźć zakwaterowanie, napisać CV, wyjaśni jak przebiega rozmowa kwalifikacyjna i jak się podczas niej zachować. Następnie otrzymasz adres przedsiębiorstwa, które zgodziło się cię przyjąć i udasz się na spotkanie. Jeśli zostaniesz zaakceptowany i jeśli tobie się tam spodoba, zaczyna się praca. Na początku możesz liczyć na kserowanie, parzenie herbaty i adresowanie listów, oczywiście później dostaniesz poważniejsze zadania. Niestety korzystanie z usług pośredników ma kilka wad. Po pierwsze wysokie koszty. Za udział w praktykach trzeba zapłacić około 800 - 1000 funtów. Firmy swoim praktykantom zwracają najwyżej koszty dojazdów, czasami dodają parę funtów na lunch. Aby się utrzymać większość osób pracuje wieczorami lub w weekendy w pubach, restauracjach itp. Przygotuj się więc na naprawdę duży wysiłek. Zakwaterowanie znalezione przez firmę pośredniczącą jest też zazwyczaj znacznie droższe niż normalnie. Poza tym zdarza się, że pośrednicy do najuczciwszych nie należą. Więc pytaj, pytaj i jeszcze raz pytaj, zwłaszcza Polaków, którzy brali udział w programie praktyk przed tobą. Większość osób po praktykach mówi, że dziś szukali by miejsca w angielskim przedsiębiorstwie na własną rękę - np. poprzez Yellow Pages czy Internet, dzwonili by, wysyłali e-maile, chodzili osobiście, aż ktoś by ich na praktykę przyjął. Bo w końcu firmom opłaca się mieć przez pół roku darmowego pracownika. Tylko, że... tacy mądrzy są ci, którzy spędzili rok w Londynie i już wiedzą jak to wszystko wygląda. | Wszyscy zgodnie przyznają, że praktyki bardzo się opłaciły. Pomijając problemy z pośrednikami, Anglicy i inni tubylcy byli zwykle przyjaźni, pomocni i wyrozumiali. Wiele osób znalazło następnie stałe zatrudnienie w firmie, w której się uczyli, bo skoro już zainwestowano parę miesięcy w kształcenie pracownika, to po co się go pozbywać? Część została w Anglii i na podstawie zdobytego doświadczenia i referencji dostała pracę w interesującym ich zawodzie. Opłaciła się nauka języka i nawiązane w czasie praktyk znajomości. Tylko jedna znana mi osoba po roku praktyk wróciła do Polski, a oto jej wrażenia:
Jak było na praktykach? Ogólnie ok, jako, że było to moje pierwsze "poważne" doświadczenie zawodowe i do tego w Londynie. Czułam się ważna i sama byłam pod wrażeniem mojej niesamowitej przedsiębiorczości ;-)) Pracowałam w firmie prowadzącej badania marketingowe, ciekawe rzeczy można było tam robić, zapoznać się ze zdobyczami techniki (u nas np. nie było jeszcze wtedy wypalarek CD zamontowanych na każdym kroku) i tym, jak się te "cuda" obsługuje, zobaczyć co to jest tzw. kultura biznesowa i jak się pracuje w firmach angielskich, poznać PRAWDZIWYCH native speakerów i język, którego się używa w pracy. Tłumaczyłam: angielski - polski - angielski - niemiecki, filmowałam, przeglądałam taśmy z nagraniami, rożne takie rzeczy. Chociaż chwilami potrafiło być dość nudno, np. gdy nie zaplanowali zajęć dla przychodzących studentów, albo zaplanowali direct mailing i zadanie polegało na spakowaniu i wysłaniu tysiąca listów do osób z bazy danych. Ale hej, takie niezbyt ambitne zadania (typu: skocz po kanapki) wykonuje się na praktykach wszędzie, nawet w Polsce ;-)) Anglicy traktowali mnie bardzo ok - chcieli, żebym się dobrze wśród nich czuła i zapraszali mnie na ich wspólne wyjścia do knajpy, choć czasami miałam wrażenie, że mi współczują, że jestem z Polski. Zastanawiałam się potem nad szukaniem pracy w UK, ale jak dla mnie za dużo było zachodu z work permit. Jednak gdybym mogła pracować legalnie w UK na jakimś rozsądnym stanowisku, to bym tam została. Szukałam więc pracy w Polsce i niestety byłam mocno zawiedziona - moje, jeszcze piękniejsze dzięki praktykom, CV może i robiło wrażenie, ale ze znalezieniem pracy nie było wcale tak łatwo. Sytuacja na rynku była fatalna. Teraz pracuję w dziale marketingu międzynarodowego koncernu i praktyki bardzo mi w tym pomogły. The National Council for Work Experience
www.work-experience.org Serdecznie dziękuję Agnieszce, Ani, Dorocie, Konradowi i Wojtkowi za pomoc - autorka. |
